Zamanın Bekçileri: Saat Kuleleri

İnsanoğlu zamanı ölçmek için antik çağlardan başlayan bir uğraş içinde olmuştur. İnsanoğlunun icat ettiği ilk saat, geçmişi M.Ö. 3500'lü yıllara kadar dayanan güneş saatidir. Güneş saati, güneşin gökyüzündeki hareketlerinden faydalanarak zamanı ölçmüştü. M.Ö. 15. yüzyılda bir kabın içindeki küçük delikten akan suyu işaret eden çizgilerden oluşan su saati icat edildi.
Daha sonra yine aynı yüzyılda zamanı ölçen çeşitli uzunluktaki mumlardan yapılan mum saati ve bunun ardından da kum saati icat edildi. Mekanik saatler, 13. yüzyılın sonuyla 14. yüzyılın başlarında Avrupa'da top ile neredeyse eş zamanlı olarak icat edildi. Bu bir rastlantı değil. Her iki icatta madenleri işleme becerisindeki kayda değer bir gelişmenin ürünüydü. İlk saat ustalarının çoğu aynı zamanda top ya-pımcısıydı.

1829 yılında saate devrim olarak nitelendirilen elektrikli saat icat edildi. 1929 yılında ise titreşimli quartz saatler bu devrimi gölgede bıraktı. Mekanik saatler Ortaçağ Avrupa'sında kiliselerde çanların zamanında çalması için kullanılmaya başlandı. Bu ilk mekanik saatler kısa sürede saat başlarında çalarak zamanı duyuracak bir mekanizmayla donatıldı. Bu dönemde hemen hiç kimsenin taşınabilir bir saati yoktu. Dolayısıyla her saat başı çalan bir meydan saatinin gerekliliği tartışılmazdı. Bu nedenle 1300 ve 1500 yılları arasında büyük saat kuleleri yapılmaya başlandı. 1386 yılında İngiltere'de inşa edilen Strasbourg Katedrali'ne ait saat kulesi dünyada inşa edilen ilk saat kulesi olma özelliğini taşıyor.