Bir Şizofren'in Günlüğü...

Bir Şizofren'in Günlüğü...

Karşımda duruyordu işte.Gözleri ruhumdan akıp,gönlümü ısıtıyordu.
Ansızın gidecekti sanki.
Yağmurda ıslanan saçlarında baharın kokusu, yüzünde bir tebessüm...
Ellerimden tuttu...
Sustu...
Başını önüne eğdi, ve zaman durdu...

'Gitmeliyim...'

Ne yağmurun sesi ne de başka bir şey

Bir tek O'nun sesi yankılanıyordu şehirde...
Hıçkıra hıçkıra ağladı 
O sustu ben ağladım, ben sustum O gitti... 
Ellerimi yavaşça bıraktı...

Bahar kokusu giderek kayboldu havada
Yağmur daha hızlı yağıyor

Yavaş yavaş kayboluyordu gölgesi
Eğer dönüp bir kez bakarsa, biliyordum geri dönecek ve bu rüya hiç bitmeyecekti
Giderken son bakışları kaldı aklımda... ....
Uyku tutmamıştı, dışarı çıktım

Birden bardaktan boşanırcasına yağmur yağmaya başladı

Ve bir gölge belirdi önümde
Karşımda duruyordu işte...Bu bir rüya mıydı yoksa asıl gerçek şimdi mi başlıyodu...?